Tijdens ons onderzoek naar de ‘hoe-vraag’ achter de spontane stad hebben we veel gesprekken gevoerd met zowel de ondernemende als de faciliterende kant van gebiedsontwikkeling. Het onderzoek geeft een haarscherp beeld van de voorwaarden en belemmeringen van organische gebiedsontwikkeling. Een opvallende rode draad: de mensen die bij ons het meeste indruk hebben achter gelaten zijn stuk voor stuk …. vrouw!

 

Joke Bakker, de Margaret Thatcher van Emmen: slagvaardig geeft ze leiding aan het bewonersbedrijf in Emmerhout. Marlies Geijsel, de Neelie Kroes van Amstel III: met zachte hand beweegt ze ondernemers in de goede richting. En dat doet ze met Saskia Beer, de Máxima van hetzelfde kantorengebied. Saskia weet met subtiele overtuigingskracht en charme mensen aan het gebied te binden. Wilma Naaijer, de Angela Merkel van het Ebbingekwartier, nuchter en met een doorzettingsvermogen krijgt ze met haar team braakliggende grond aan de praat. En tot slot Frederique Kreeftenberg, de Hillary Clinton van de Coolhavenkade: met passie en gedrevenheid zet ze zich in voor een betere buurt.

 

Is de transitie van top down naar bottom up, van grootschalige naar kleinschalige stedenbouw, van eindbeelden naar flexibiliteit, ook een transitie van mannelijke naar vrouwelijke gebiedsontwikkeling? Van gevoelloze stropdassen naar lichtvoetige zomerjurken? Het heeft er alle schijn van.

 

Genuanceerde conclusies van ons onderzoek zijn terug te lezen in de publicatie.

 

Door: Sjoerd Feenstra

Foto: Saskia Beer in Amstel III (foto: Michel Mölder)

Geplaatst op: 05-09-2012